چرا به حضرت فاطمه زهرا(س)، ام ابیها (مادر پدرش) می‌گویند؟

پیامبر(ص) می فرماید: هِیَ أُمُ‏ أَبِیهَا؛ زیرا حضرت فاطمه(س) در حفظ و بقای دین نقشی اساسی  دارند؛ یعنی نقش فاطمه(س) زاییدن اسلام، زنده کردن اسلام و دوباره جان بخشیدن به اسلام است . گفته می‌شود فلانی مادر علم بود ، مادر کَرَم بود یعنی از او  علم و کرم سرچشمه می‌گیرد. عرب به مادر «ام» می‌گوید یعنی مقصد فرزند، حتی اگر مادر فرزند را از خودش براند دوباره فرزند خودش را در آغوش مادر می‌اندازد؛ چون می‌گوید پناهگاه دیگری ندارم. آن مأمن، مقصد، منبع را «ام و مادر» می‌گویند. پیامبر(ص)می‌فرمایند:

هِیَ أُمُ‏ أَبِیهَا  (مرآة العقول، مجلسی، ج5، ص180)

 او مادر پدرش است.

یعنی دین من، راه من، هدف من را فاطمه(س) می‌زاید ؛ لذا فاطمه(س) نقش مادری دارند. پیامبر(ص)  در خصوص آیه «أَلَم تَرَ کَیفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصلُها ثابِتٌ وَفَرعُها فِی السَّماءِ»( سوره ابراهیم،‌ آیه 24) فرمودند: آن درخت ریشه اش من هستم و علی شاخه آن درخت، ائمه شاخه هایش و میوه دادنش با فاطمه است؛ یعنی  اگر یک درخت ریشه داشته باشد شاخه و ساقه داشته باشد ولی باعث میوه دادن نشد، این درخت به آنجا که باید برسد نرسیده است.  اگر فاطمه(س) در اسلام نبود صدر اسلام علی(ع) را می‌کشتند، حسین(ع) را می کشتند، امامت از بین می‌رفت. اگر امامت از بین می‌ر‌فت اسلام به گونه ای لوث می شد که مثل ادیان قبلی نیاز به دین دیگر می شد؛ لذا حضرت فاطمه(س) حق حیات به گردن همه انبیاء و اسلام دارد؛ چون همه انبیاء زحمت‌شان با اسلام به کمال رسید و اگر فاطمه(س) در اسلام نبود اسلام لوث می شد.  مصداق بارز «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ» سوره حجر، آیه 9؛ فاطمه زهرا(س) است. لذا پیامبر(ص) فرمودند: هِیَ أُمُ‏ أَبِیهَا.

منبع: برگرفته از سخنرانی (شوق، حب و عشق فاطمی)، استاد اسدی گرمارودی