۹- آیا پوشش و حجاب از ابداعات اسلام است؟

همان‌طور که در سوالات قبل ذکر شد، پوشش و حجاب یک امر ذاتی و فطری است نه اکتسابی و عرَضی. و از این‌رو قبل از اسلام نیز مطرح بوده است؛ زیرا هر چه به عقب بر می‌گردیم، می‌بینیم پوشش بعضی از قسمت‌های بدن در انسان‌های اولیه (آدم و حوا علیهما السلام) مطرح بوده است. یکی از شواهد این مدعا، داستان حضرت آدم و حوا علیهما السلام است که فطری بودن پوشش را اثبات می‌کند.(سوره اعراف، آیه 22) در کتاب تورات آمده است:

چون زن دید که آن درخت برای خوراک نیکوست و به نظر خوش نما و درختی دلپذیر و دانش افزا است، پس از میوه‌اش گرفته بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد. آنگاه چشمان هر دوی ایشان باز شد و فهمیدند که عریان‌اند، پس برگ‌های انجیر به هم دوخته، سترها برای خویشتن ساختند... .

بعد ادامه می‌دهد:

و آدم، زن خود را حوا نام نهاد؛ زیرا که او مادر جمیع زندگان است و خداوند رخت‌ها برای آدم و زنش از پوست بساخت و ایشان را پوشانید.(تورات، سفر پیدایش، باب 3، عبارات 8-6 و 21-20)

قرآن بدون اینکه همسر آدم (حوا) را محرّک و مقصر در خوردن و خوراندن میوه آن درخت بداند (در مورد عصمت حضرت آدم و حوا علیهما السلام و فریب نخوردن آنان از ابلیس در کتاب‌های اندیشه‌هایی استوار در شناخت باورهای اعتقادی، ج3 (عصمت و معصومان)، ص173، موسوی نوری؛ عصمت برگزیدگان، اسدی گرمارودی، ج1، ص69 به طور مفصّل بحث شده است.) ، برای هر دو چنین بیان می‌فرماید:

﴿فَأَکَلاٰ مِنْهٰا فَبَدَتْ لَهُمٰا سَوْآتُهُمٰا وَ طَفِقٰا یَخْصِفٰانِ عَلَیْهِمٰا مِنْ وَرَقِ اَلْجَنَّةِ...﴾(سوره طه، آیه 121)

سرانجام هر دو از آن خوردند و عورتشان آشکار گشت و از برگ‌های (درختان) بهشتی برای پوشاندن خود استفاده کردند...

در ملت‌ها و اوّلین دولت‌های پیشرفته نیز پوشش کامل همچون حجاب برای افراد با شخصیت مطرح و ضروری بوده است. به طور مثال، در ایران و در بین یهود و مللی که از فکر یهود پیروی می‌کردند، حجاب به مراتب شدیدتر از آنچه اسلام می‌خواست وجود داشت. در بین این ملت‌ها وجه و کفین (صورت و کف دستها) هم پوشیده می‌شد، تا آنجا که در بعضی از ملت‌ها فقط سخن از پوشیدن زن و چهره او نبود، بلکه سخن از پنهان کردن زن بود و این فکر را به صورت یک عادت سفت و سخت درآورده بودند.(حجاب در اسلام، اشتهاردی، ص50)

جرجی‌زیدان، دانشمند مسیحی در این‌باره می‌گوید:

اگر مقصود از حجاب، پوشانیدن تن و بدن است، این وضع، قبل از اسلام و حتی پیش از ظهور دین مسیح، معمول بوده است و آثار آن هنوز در خود اروپا باقی مانده است.(تاریخ تمدن اسلام، زیدان، ترجمه جواهر کلام، ص942؛ حجاب در ادیان الهی، محمدی، ص120)

پس می‌توان گفت پوشش از اوّل آفرینش و به خصوص در ادیان الهی و همه دوره‌های گذشته مطرح بوده و حجاب موضوعیت داشته است و آیات مذکور حاکی از آن است که انسان‌ها از روزی که پا بر این کره خاکی نهاده‌اند، پوشش را مراعات می‌نموده‌اند. این رو باید گفت: حجاب از ابداعات اسلام نیست، بلکه اسلام آن را به نحو زیر تعریف نموده است:

- لزوم پوشاندن قسمتی از بدن یعنی عورتین یا شرمگاه می باشد که از دید مرد از مرد، زن از زن، مرد از زن و یا زن از مرد ( در غیر زن و شوهر) حتی در مقابل بچه هایی که به سن تشخیص رسیده اند (ممیز) باید پوشیده شود.

2-پوشش خاص بانوان در مقابل نامحرمان است که به عنوان حجاب مطرح  می شود.(بحث کامل چگونگی حجاب در موضوعات آتی خواهد آمد.)

منبع: کتاب پنجاه پرسش و پاسخ در مورد چرایی حجاب، خانم شکرانی، ص58