۶-می‌گویند واقعه عاشورا افسانه است. سالیان سال از آن واقعه گذشته چگونه جزئیات واقعه عاشورا و قبل و بعد آن دقیق ضبط و نقل شده است؟!
در خصوص ضبط و نقل جزییات واقعه عاشورا باید اشاره کنیم نه تنها در اسلام بلکه در تمام حکومت های قبل و بعد آن حاکمان مورخانی استخدام می‌کردند که مأمور نگارش وقایع بودند و مرتب به حاکمان زمان گزارش ثبت اسناد را ارائه می‌کردند. طبری از مورخان معروف اهل سنت در کتاب خود می نویسد:
«حمید بن مسلم ازدی»، مأمور بنی امیه برای نگارش وقایع کربلا بود. اتفاقاً او تحت تاثیر جزئیات درد آور این حادثه بعداً از توابین شد. (تاریخ طبری، ج5، ص438، 453)
«حمید بن مسلم ازدی» که به دقت در مشاهده و نگارش وقایع مشهور بوده است، به دستور بنی امیه خود را به کربلا می‌رساند و شخصاً در جریان امور قرار می‌گیرد. حتی در تاریخ آمده است در برخی لحظات مانند حمله به خیمه ها و قصد جسارت به حضرت زین العابدین(ع) او متأثر شده است و با شمر و عمر بن سعد در افتاده است. او تا حدی مورد اعتماد بزرگان اهل سنت می باشد که بیشتر وقایع ذکر شده در تاریخ طبری به نقل از او است.
خود مردم و حاضران در میان حوادث سینه به سینه وقایع را برای هم بازگو کرده‌اند. از بررسی نوشته های حمید بن مسلم بر می‌آید که بسیاری از گفته های مردم با واقعه نگاری او همخوانی دارد.
ضمناً نقل قول اهل بیت(ع) از این واقعه برای ما شیعیان کفایت می‌کند. با توجه به حضور امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و حضرت زینب(س) در روز عاشورا، تمامی شرح وقایعی که این بزرگواران از آن روز داده اند به تفصیل ضبط و ثبت شده است.
همچنین وقتی یزید در شام مجبور شد اهل البیت(ع) را با احترام به مدینه باز گرداند، حضرت زینب(س) برای مذاکره شرطی را مطرح کردند که طی آن یزید به ایشان اجازه داد در شام چند روز عزاداری کنند. در آن مجلس عزا حضرت زینب(س) برای زنان و امام سجاد(ع) برای مردان جزء به جزء جنایات انجام شده توسط سپاه یزید را شرح دادند.
از سوی دیگر در جریان قیام مختار و محاکمه قاتلان کربلا نیز بسیاری از آنان به اعمالشان اعتراف کردند و همان موقع آن چه می‌گفتند ثبت می‌شد.
برای محققین بی غرض دسترسی به حقایق واقعه عاشورا سخت نیست. این واقعه به طور کامل با تمام جزییات در تاریخ ثبت و ضبط شده است.
البته لازم به ذکر است برای بالا بردن دقت و صحت وقایع تاریخی باید با روشهای تخصصی این رشته آشنا بود و علم تخصصی داشت.
منبع: کتاب طلوع یقین، دکتر اسدی گرمارودی، ص 169
نظر شما :