یکی از راه های برملا کردن نقشه شوم منافقین و شناساندن اهداف پلید آنان به همگان، برپا کردن مجالس عزا  و سوگواری در این مصیبت است. به همین جهت دشمنان دانا و دوستان نادان می‌کوشند تا از این عمل آگاهی بخش(عزاداری برای سیدالشهدا)، یعنی تبری از ظالمین، پیشگیری کنند و آن را تخدیر کننده معرفی کنند. مطالعه تاریخ، گویای این مطلب است که مجالس عزای امام حسین(ع) و برپایی آیین‌های خاص عاشورا عامل بیداری بسیاری از مردم گشته و اثر آن در طول تاریخ اسلام روشن است.

عزاداران امام حسین(ع) عملاً اعلام می‌دارند که در کربلا فضایل الهی و ارزش های خدایی زیر پا نهاده شده و به همین دلیل ما عَلَم سیاه برپا می‌کنیم تا هدفمان را به جهانیان بشناسانیم و بگوییم که ای انسان ها بدانید که می‌خواستند حق را از میان ببرند و ما به پیروی از امام حسین(ع) اعلام می‌کنیم که حق کدام است و در دفاع از حق آماده جانبازی هستیم.

قطعاً این روحیه برای ظالمین ناگوار است و می‌کوشند تا با آن مبارزه کنند، چون می‌بینند با این عزاداری ها دلها بیدار شده و اثر آن در اعمال ظاهر می‌شود.

این تأثر، مخالفین آن حضرت را چنان آزرده است که حتی مجبور شده اند مطالبی را بیان کنند که هر عاقل بی غرضی را به تعجب وامی‌دارد؛ تا جایی که مفتی عربستان سعودی فتوی می‌دهد:

«حضرت پیامبر اکرم(ص) روزهای تاسوعا و عاشورا را به رسم شادمانی روزه می‌گرفتند و نظر به اینکه در روز عاشورا خداوند حضرت موسی و بنی اسراییل را از ظلم فرعون نجات داد، در این روز به جای برپایی عزا و ماتم باید جشن گرفت و شادمانی نمود.»

بر همین اساس برخی با توجه به سخنان علمای سعودی نتیجه می‌گیرند کسانی که در این روز اقدام به عزاداری کنند از دین و سنت پیامبر اکرم(ص)خارج هستند.

جان کلام آن که برپایی مجالس عزاداری امام حسین(ع) عامل بیداری مردم و روشن شدن دلها و بیانگر آمادگی مردم برای دفاع از حق است. همچنین این گونه مجالس و محافلی راهی برای برملا کردن اهداف و نقشه های شوم مخالفان است؛ از این رو دشمنان به دنبال محو نمودن مجالس عزای امام حسین(ع) هستند.

منبع: کتاب اکسیر اشک، دکتر اسدی گرمارودی، ص115-110