برای دستیابی به نگرشی درست درباره واقعه عاشورا،‌قبل از هر چیز باید فهم عقلانی خود نسبت به مقام امام حسین(ع) را بالا ببریم. برای این منظور توجه به قرآن کریم و آیات مربوط به مقام ائمه معصومین و روایات حائز اهمیت است. این آیات عبارتند از:

1-آیه تطهیر

إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا (سوره احزاب،‌آیه 33)

جز این نیست که همواره خدا می خواهد هرگونه پلیدی را از شما اهل بیت برطرف نماید، و شما را چنان که شایسته است [از همه گناهان و معاصی] پاک و پاکیزه گرداند.

2-آیه اولی الامر

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ (سوره نساء،‌آیه 59)

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر [= اوصیای پیامبر] را!

(یزید و یزیدیان از آنجایی که خود را اولی الامر می‌دانستند با استناد به این آیه اطاعت از خود را همچون اطاعت از خدا و رسول(ص)دانسته و قتل مخالفین خود را واجب معرفی می‌نمودند.)

3-آیه مباهله

فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ(سوره آل عمران، آیه 61)

پس هر که با تو درباره او [عیسی] پس از آنکه بر تو [به واسطه وحی، نسبت به احوال وی] علم و آگاهی آمد، مجادله و ستیز کند، بگو: بیایید ما پسرانمان را و شما پسرانتان را، و ما زنانمان را و شما زنانتان را، و ما نفوسمان را و شما نفوستان را دعوت کنیم؛ سپس یکدیگر را نفرین نماییم، پس لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.

4-آیه مودت

 قُلْ لَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى (سوره شوری، آیه23)

گو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست‌داشتن نزدیکانم [اهل بیتم‌]

 5- شأن نزول سوره دهر

6- شأن نزول سوره معارج

علاوه بر این، روایات پیامبر(ص) در مورد امام حسین(ع) نیز باید مورد بررسی دقیق قرار بگیرد. به عنوان مثال در روایتی معتبر در کتب مشهور اهل سنت آمده است که پیامبر(ص) در شرح آنچه در معراج دیده‌اند فرمودند:

و الّذی بَعَثَنی بالحَقِّ نَبیّا إنّ الحُسینَ بنَ علیٍّ فی السَّماواتِ أعظَمُ مِمّا هُوَ  فی الأرضِ(مدینه المعاجز، بحرانی، ج4، ص52)

به خدایی که مرا به حق به نبوت مبعوث کرد همانا حسین بن علی در آسمان ها برتر از زمین است.

در حدیث مشهور دیگری از نبی اکرم نقل شده است وقتی صحنه قیامت برپا می‌شود و بناست بهشتیان و دوزخیان به جایگاه ابدی خود وارد شوند، بهشت ناله جان سوزی سر می‌دهد و خطاب به پروردگار می‌گوید:

یا رَبِّ‌ ألَیسَ‌ وَعَدتَنی‌ أن‌ تُزَیِّنَنی‌ بِرُکنَینِ‌ مِن‌ أرکانِکَ‌؟ قالَ‌: ألَم‌ أُزَیِّنُکَ‌ بِالحَسَنِ‌ وَ الحُسَینِ‌؟ قالَ‌: فَماسَتِ‌ الجَنَّةُ‌ مَیساً کَما یَمیسُ‌ العَروسُ(تاریخ بغدادی،‌ج2، ص238؛‌ کنزالعمال، متقی هندی، ج12، ص121)

پروردگار من، آیا به من وعده نکردی که مرا با دو رکن از ارکان خود تزیین کنی؟ خداوند فرمود: آیا تو را به حسن و حسین تزیین نکردم؟ حضرت فرمودند: پس بهشت به وجد آمد و چون عروسی فخر فروشی نمود.

منبع: کتاب طلوع یقین، دکتر اسدی گرمارودی، ص 40