وقتی در خواب دو نفر با هم گفتگو می‌کنند، شکل آنها، نوع پوششان، گفتگوهایشان در عالم خواب، نفس آنهاست با آن شکل و قیافه که مقدار دارد ولی ماده ندارد. در عالم خواب، نفوس بشر با بدن مثالی همدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. به همین ترتیب، بعد از مرگ در عالم برزخ، همه وجودات این گونه هستند، نفس به یک بدن مثالی تعلق می‌گیرد. عالم برزخ را «عالم مثال» می‌گویند؛ لذا در برزخ، افراد همدیگر را می‌شناسند، همان‌طوری که در خواب، افرادی را که می‌بینند می‌شناسند.

منبع: جلسه بیست و ششم معاد برهانی در آیات قرآنی، استاد اسدی گرمارودی