۴۷- می‌گویند: اجبار زنان به داشتن حجاب و محدود ساختن آنان، اهانت به حیثیت انسانی و سلب آزادی آنان است! زن را نباید اسیر و زندانی کرد و این ظلم است و باید از میان برود!

گوییم: آیا وقتی آقایان با شخصیت مجبورند با لباس رسمی خارج شوند، این ظلم و اهانت به آنان است؟! و آیا بانوان با شخصیت می‌توانند با هر لباسی خارج شوند؟! و اگر مجبور باشند با پوشش انسانی در جامعه حاضر شوند، آیا ظلم و توهین به آنان است؟!

عقل حکم می‌کند؛ هر چه شخصیت انسانی بالاتر باشد، نوع پوشش او رسمی‌تر و کامل‌تر باشد. در اسلام محبوس ساختن واسیر کردن هیچ انسان وارسته‌ای به خصوص زن وجود ندارد. بلکه حجاب و پوشش خاص در اسلام در واقع یک نوع شخصیت دادن به انسان‌هاست که در برخورد با افراد مختلف باید کیفیت خاصی از پوشیدن لباس را مراعات نمایند. این امر تحمیلی نیست، بلکه زیرکی و چگونگی ساختار وجودی فرد، او را ملزم به پوشش متین و موقر نموده است. هرگز حجاب با حیثیت و کرامت زن منافاتی ندارد. اگر رعایت پاره‌ای مصالح اجتماعی، زن یا مرد را مقیّد سازد، که روش خاصی را پیش گیرند و طوری عمل کنند که آرامش دیگران را بر هم نزنند و تعادل اخلاقی را از بین نبرند، چنین وضعی زندانی کردن یا بردگی نیست و منافی حیثیت انسان و نفی آزادی وی نیست. مگر در کشورهای متمدن جهان که یک سری محدودیت‌ها برای مردان وجود دارد، منافی شخصیت مرد و محدودیت اوست؟! به طور مثال در این جوامع اگر مردی پا برهنه یا با لباس خواب از خانه خارج شود و حتی اگر با پیژامه بیرون آید، پلیس او را منع کرده و به عنوان عمل خلاف حیثیت اجتماعی، وی را جلب و زندانی می‌کند؛ و یا پوشش کت و شلوار برای کارمندان وال استریت اجباری است. آیا آن جلب کردن و این اجبار اهانت به شخصیت آن مردان است؟ یا برعکس؟

استادم (سید محمدرضا موسوی نوری) می‌فرمودند:

من در انگلستان از دانشجویی خواهش کردم نامه‌ای را داخل صندوق پستی بیندازد که در جلوی در خروجی ساختمان بود. او گفت: وقتی لباس کامل پوشیدم حتماً این کار را انجام می‌دهم؛ زیرا لازم است با لباس رسمی از آسانسور استفاده نمایم!

روزی مطلب جالبی در روزنامه جام جم با عکسی نظرم را جلب نمود؛ پوشش عجیب در مذاکرات وین!

 

آن عکس از پوشش غیر معمول یک خبرنگار در حاشیه مذاکرات وین بود که در شبکه‌های اجتماعی خیلی سر و صدا به پا کرد. عکسی که در آن یک خبرنگار در بالاتنه از پوشش رسمی کت و در پایین تنه از یک شورت اسپورت استفاده کرده بود... !(روزنامه جام جم، چاپ پنج شنبه 25 تیر 1394؛ به نقل از سایت جام جم آنلاین، تاریخ انتشار 27 تیر 1394، کد خبر 2021106399506417365 - http://jamejamonline.ir/online)

 این واکنش‌ها نشان می‌دهد وقتی مصالح اخلاقی و اجتماعی، افراد را ملزم می‌کند در معاشرت‌های خود اسلوب خاصی را رعایت کنند و با لباس کامل بیرون بیایند، چنین چیزی نه بردگی است و نه زندانی کردن و نه ضد حیثیت انسانی؛ بلکه مطابق با حکم عقل سلیم و فطرت پاک بشری است.

بنابراین پوشیده بودن زن نیز در حدودی که اسلام معین کرده، نه تنها موجب کاهش حیثیت اجتماعی او نیست، بلکه موجب کرامت و احترام بیشتر زن می‌گردد؛ زیرا او را از تعرض افراد فاقد اخلاق انسانی مصون نگه می‌دارد. در اصل شرافت زن اقتضا می‌کند هنگامی که از خانه خارج می‌شود، متین و باوقار راه برود و با پوشش کاملی باشد که موجب تحریک و تهییج دیگران نشود و باعث انحراف خود و مردان نگردد.

نتیجه آنکه هر انسان واقع نگری متوجه است که پوشش اسلامی به زن مصونیت، امنیت و کرامت، شرافت و آزادگی را هدیه می‌دهد نه اسارت و زندان و محدودیت را.

بنابراین این امر نه تنها ظلم نیست، بلکه عین عدل و عدالت جامعه است.

جا دارد در این باره در این‌باره نظر برخی فرهیختگان را نیز در تأیید مطلب فوق مورد توجه قرار می‌دهیم:

ادوارد یاکوب -جهانگرد و طبیب آلمانی- می‌گوید:

در ایران در بازار به زنانی با چادر بر می‌خورید که به هنگام صحبت کردن از طرز تکلم آنان می‌توان به مقام بلندشان پی برد. زنان ایرانی در خروج از منزل آزادی بسیاری دارند و علی‌رغم جدار مستور خود به همه امور اعمال نفوذ دارند؛ حتی در کارهای سیاسی در سقوط برخی حکام و وزارء سرنخ را باید از آن‌ها جست.(کتابچه پوشش و عفاف حریم ریحانه، ص42)

علامه شهید مرتضی مطهری نوشته‌اند:

اگر رعایت پاره‌ای مصالح اجتماعی، مرد یا زن را مقید سازد که در معاشرت، روش خاصی را اتخاذ کنند و طوری راه بروند و تعادل اخلاقی را از بین نبرند، چنین مطلبی را زندانی کردن یا بردگی نمی‌توان نامید و نمی‌توان آن را منافی حیثیت انسان و اصل آزادی فرد دانست.(فلسفه حجاب، مطهری، ص 101)

خانم مری پایفر - روانشناس آمریکایی- می‌نویسد:

امروز دختران بیشتر تحت ظلم و ستم قرار دارند، آنان در فرهنگی بسیار خطرناکتر، تحت سیطره رسانه‌ها و روابط جنسی قرار دارند؛ پا به سن می‌گذارند، در حالی که زندگی پر خطری را سپری می‌نمایند و از حفاظت کمتری برخوردار می‌گردند.(فمینیسم در امریکا تا سال 2003، شلیت، ص 18)

ماهاتما گاندی - رهبر انقلاب هند- گفته است:

زن با اینکه به ظاهر در صدد آزادی برآمد؛ ولی در خطر جدی وسیله هوسرانی و بازیچه مرد قرار گرفت.... اگر من زن بودم علیه دعوی مرد بر اینکه زن به دنیا آمد تا بازیچه او باشد، سخت عصیان می‌کردم. ای زنان اگر آرایش کردن شما به خاطر جلب شهوت مردهاست از این کار خودداری کنید و زیر بار ننگ چنین خفتی نروید.(روح بشری، ص211)

خوش آزادی که از عفت بزاید

نه آزادی که عفــت را زدایـد

نکوهیده زنـانی ز این تـــرانه

هــمه کـردند آزادی بهــــانه

بدین هم نیز لخـتی برفزودـند

همه زلف عبیر افشان زدودند (منشی باشی (نصرت))